μια θάλασσα μικρή μ ακολουθούσε....

όλη μου τη ζωή κρυβόμουνα γιατί το θελα μα φοβόμουνα να φυγω
κάποτε αγάπη έλεγα αυτή την ενοχή μα τώρα μ εκδικείται λίγο λίγο
όλη  μου τη ζωή μου βγαινε η ψυχή κάτι να θυμηθώ κάτι ν αρχίσω
να ναι καλοί οι φίλοι και οι λογαριασμοί και να μην χρειαστεί να τα σκαλίσω

μου μάθαν να μισώ ν αρκούμαι στο μισό να χάνω να κερδίζω να ποντάρω
να παίρνω διαταγές, να σπάω επιταγές, σε κάθε ευκαιρία να κορνάρω
να σφίγγω τα λουριά με τόση μαστοριά, να βρίσκω μια λύση στο ποδάρι
να κλείνω τα παντζούρια και μόνη συντροφιά να σφίγγω πιο πολύ το μαξιλάρι

όλη μου τη ζωή μια δεύτερη κρυφή αγέννητη ζωή μ ακολουθούσε

δεν  κοίταζε στα μάτια δεν ήταν φορτική
δεν μίλαγε μα όλα τα ζητούσε
μια θάλασσα μικρή μ ακολουθούσε