θέλω καιρό τώρα να γράψω κάτι αλλά ειλικρινά δεν έχω και πολλά να πω ...παρόλο που ομολογουμένως συμβαίνουν πολλά στη ζωή μου και το μυαλό μου είναι πλημμυρισμένο από σκέψεις και τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα....
Το καλοκαίρι φέτος είχε απ όλα....
Η γνωστή κακή αρρώστια χτύπησε την οικογένεια το οποίο μας έκανε λίγο άνω κατω... Νοσοκομεια, θεραπείες...γενικά μια ομορφιά...
1 βδομάδα διακοπές στην Νίσυρο που πραγματικά ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσε να μου κάνει κάποιος (μιας και όντως ήταν δώρο)... Το νησί είναι πραγματικά υπέροχο, τοπία μαγευτικά, ηφαίστειο, φυσική σάουνα μέσα στα ηφαιστειογενή βράχια, εκπληκτικές παραλίες, να τρως το υπέροχο φαί της κ. Κατίνας στο μπαλκόνι της στο Εμπορειό με θέα το ηφαίστειο, αγελάδες, γουρουνάκια, κουκουβάγιες να κυκλοφορούν στο δρόμο ελεύθερα, μαγευτικά ηλιοβασιλέματα στο Μανδράκι, χιλιάδες γάτες παντού, παγκάκια με θέα το πέλαγος, και γενικά μια ηρεμία και ησυχία που πραγματικά την χρειαζόμουν....
Μετά από έναν πραγματικά καυτό Ιουλιο στην Αθήνα τον Αύγουστο αποφάσισα να επισκεφτω την αγαπημένη μου Κέρκυρα για πολλοστή φορά.... εντυπώσεις??? Παραμένει η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας, αύρα μαγευτική και εικόνες υπέροχες αλλά πολύ πολύ τουριστική.... Καλύτερα να της επισκεφτείς άλλη εποχή...
Και ας έρθω στο αγαπημένο θέμα του Η.! Αυτό που καταλαβαμε είναι την τελευταία μέρα στο νησί είναι ότι ο Παράδεισος τελικά ειναι δίπλα μας...και εμείς τον ψάχναμε χιλιόμετρα μακριά....Δεν σχολιάζω παραπάνω...γιατί άμα βρεις τον Παράδεισο δεν μιλάς και πολύ γι αυτόν....
Αυτό ήταν το φετινό μου καλοκαίρι...Λίγες διακοπές... τακτικές επισκέψεις σε νοσοκομεία...κάποιες δυσκολίες προσωπικές... αλλά γενικα σαν σύνολο οκ νομίζω ήταν...άλλωστε και οι δυσκολίες για καλό ειναι...
Το καλοκαίρι φέτος είχε απ όλα....
Η γνωστή κακή αρρώστια χτύπησε την οικογένεια το οποίο μας έκανε λίγο άνω κατω... Νοσοκομεια, θεραπείες...γενικά μια ομορφιά...
1 βδομάδα διακοπές στην Νίσυρο που πραγματικά ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσε να μου κάνει κάποιος (μιας και όντως ήταν δώρο)... Το νησί είναι πραγματικά υπέροχο, τοπία μαγευτικά, ηφαίστειο, φυσική σάουνα μέσα στα ηφαιστειογενή βράχια, εκπληκτικές παραλίες, να τρως το υπέροχο φαί της κ. Κατίνας στο μπαλκόνι της στο Εμπορειό με θέα το ηφαίστειο, αγελάδες, γουρουνάκια, κουκουβάγιες να κυκλοφορούν στο δρόμο ελεύθερα, μαγευτικά ηλιοβασιλέματα στο Μανδράκι, χιλιάδες γάτες παντού, παγκάκια με θέα το πέλαγος, και γενικά μια ηρεμία και ησυχία που πραγματικά την χρειαζόμουν....
Μετά από έναν πραγματικά καυτό Ιουλιο στην Αθήνα τον Αύγουστο αποφάσισα να επισκεφτω την αγαπημένη μου Κέρκυρα για πολλοστή φορά.... εντυπώσεις??? Παραμένει η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας, αύρα μαγευτική και εικόνες υπέροχες αλλά πολύ πολύ τουριστική.... Καλύτερα να της επισκεφτείς άλλη εποχή...
Και ας έρθω στο αγαπημένο θέμα του Η.! Αυτό που καταλαβαμε είναι την τελευταία μέρα στο νησί είναι ότι ο Παράδεισος τελικά ειναι δίπλα μας...και εμείς τον ψάχναμε χιλιόμετρα μακριά....Δεν σχολιάζω παραπάνω...γιατί άμα βρεις τον Παράδεισο δεν μιλάς και πολύ γι αυτόν....
Αυτό ήταν το φετινό μου καλοκαίρι...Λίγες διακοπές... τακτικές επισκέψεις σε νοσοκομεία...κάποιες δυσκολίες προσωπικές... αλλά γενικα σαν σύνολο οκ νομίζω ήταν...άλλωστε και οι δυσκολίες για καλό ειναι...
Αυτά για σήμερα....
Και μην ξεχνάτε ο παράδεισος είναι πολύ πολύ κοντά απ όσο νομίζετε...μερικές φορές δίπλα μας...αλλά τις περισσότερες μέσα μας....
